امشب هوس کردم برگردم به سالها قبل و همه نوستالوژی‌هایش. اینجا وبلاگی بود که خیلی دوستش داشتم. اما جوگیر شدم و همه مطالبش را پاک کردم. مطالبی که الفبای نوشتن بود. من از این وبلاگ شروع کردم و هنوز هم ادامه می‌دهم. از اینجا به وبلاگ‌های متعددی کوچ کردم و حالا یک سایت دارم. سایت واچینک. یک سایت کسب و کاری که گوشه‌ای از آن را مجله واچینک نامیدم. نمی‌دانم مثل گذشته می‌توانم بنویسم یا نه. اما اعتراف کنم که نوشتن در وبلاگ خیلی دوست داشتنی‌تر است. در سایتم احساس می‌کنم در مجلس خبرگان حضور دارم.
حالا برمیگردم و به تک تک وبلاگ‌هایم نشانی منزل جدیدم را می‌دهم. شاید آشنای دوری باشد که مثل من بی معرفت نبوده و گاهی در غریبستان خودم بهم سر بزند. https://vachinak.ir/